คำแนะนำสำหรับ Backpacker เที่ยวเหมืองปิล็อก

1.เริ่มต้นจากสายใต้ใหม่(กว่า) แนะนำมาแต่เช้าครับ ประมาณตี 5

2.เดินทางมา จ.กาญจนบุรี โดยรถของ บขส.หรือ รถตู้ แล้วแต่สะดวก

3.ถึง ขนส่ง จ.กาญจนบุรี ต่อรถไป อ.ทองผาภูมิ มีรถตู้ หรือ รถเมลล์สายกาญจนบุรี ทองผาภูมิ สังขละบุรี ลงที่ตลาดท่าขนุน หรือ อ.ทองผาภูมิ

4.ถึง อ.ทองผาภูมิ (ตลาดท่าขนุน) ต่อรถสองแถว ขึ้นบ้านอีต่อง ปิล็อก มีวันละ 2-3 เที่ยวต่อวัน เที่ยวสุดท้าย 12.00-12.30 น. หมดแล้วหมดเลย มาถึงแล้วหารถจองที่ก่อนเลย แล้วถ้าเวลาเหลือเที่ยวตลาดท่าขนุน วัดท่าขนุน แม่น้ำแควน้อย อยู่หลังตลาด มีทางลง

5.ถึง หมู่บ้านอีต่อง ใช้เวลาประมาณ 2 ชั่วโมง+++

6.ที่พัก มีที่พักในหมู่บ้านหลายแห่ง(แนะนำให้โทรจองก่อน) หรือจะกางเต้นท์นอนก็มีที่กางเต้นท์ ตามที่แนะในโพสต์ก่อนหน้านี้ แต่ถ้าจะนอนเต้นท์ที่อุทยานแห่งชาติทองผาภูมิ แจ้งรถสองแถวจอดหน้าอุทยานแล้วไปติดต่อกางเต้นท์ได้เลย 

7.แหล่งท่องเที่ยวหลักๆมี #ตลาดอีต่อง #อุทยานแห่งชาติทองผาภูมิ #เนินช้างศึก #เขาช้างเผือก #น้ำตกจ๊อกกระดิ่น #ช่องมิตรภาพ #เหมืองสมศักดิ์ บางที่ต้องใช้รถ 4×4 ติดต่อรถเช่าที่หมู่บ้านได้ ราคาแล้วแต่ตกลง แจมไปกับกลุ่มอื่นก็ได้แชร์ค่ารถ

8.เดินทางกลับ ย้อนกลับไปเส้นทางเดิม ถึง อ.ทองผาภูมิแล้ว อาจจะไปเที่ยวต่อที่ อ.สังขละบุรี เที่ยวสะพานไม้ ด่านเจดีย์สามองค์ แล้วแวะเที่ยวน้ำพุร้อนหินดาด น้ำตกไทรโยคใหญ่ น้ำตกไทรโยคน้อย น้ำตกเอราวัณ ฯลฯ

หมู่บ้านอีต่อง อ.ทองผาภูมิ จ.กาญจนบุรี เป็นหมู่บ้านเก่าแก่มีประวัติอัน ยาวนานแต่เดิมนั้นเป็นหมู่บ้านที่เป็นศูนย์กลางของเหมืองต่างๆที่อยู่รายรอบ มีเหมืองที่ดังๆพอจะรู้จักกันในปัจจุบันก็คือ เหมืองปิล็อก เหมืองสมศักดิ์ 

ซึ่งจะตั้งชื่อตามเจ้าของเหมืองที่ได้รับสัมปทานจากรัฐบาลในสมัยนั้น เป็นหมู่บ้านที่มีตลาด มีร้านค้าจำนวนมาก วันหยุดเสาร์อาทิตย์จะมีคนงานเหมือง แร่ต่างนับพันคนเดินทางเข้ามาจับจ่ายซื้อของที่หมู่บ้านแห่งนี้เป็นจำนวนมาก ถึงขนาดมีโรงหนังจำนวน 2 โรง (ตำแหน่งที่ตั้งเดิมคือที่พักบ้านตอไม้ และบริเวณกลางหมู่บ้าน แร่ส่วนใหญ่ที่จะเป็นแร่วุลแฟรม ทังสเตน ดีบุก และมีทองคำบ้าง วิธีการทำเหมืองในสมัยก่อนจะเป็นเหมืองฉีดโดยจะใช้น้ำ มีหัวฉีดแร่ ที่มีแรงดันสูง นอกจากนี้ยังมีการระเบิดภูเขา ขุดอุโมงค์เข้าไปในภูเขาเพื่อตามสายแร่ ซึ่งจะพบเห็นอยู่บ้าง ตามข้างทางขึ้นเนินช้างศึก นอกจากนี้ยังมีร่องรอยของเครื่องมือที่ใช้ทำเหมืองในสมัยก่อนที่ผุพังไปตามกาลเวลา เมื่อถึงเวลาที่ราคาแร่ตลาดโลกลดลงการทำเหมืองก็ไม่คุ้มกับทุน เหมืองต่างๆต้องปิดตัวลง ผู้คนก็อพยพออกจากหมู่บ้านเกือบจะเป็นหมู่บ้านร้าง หนุ่มสาวต่างเดินทางเข้าไปทำงานในเมือง เหลือแต่คนแก่และเด็ก ซึ่งเหมือนกับสภาพสังคมไทยในปัจจุบัน การเดินทางในสมัยก่อนยากลำบากมาก ทางเป็นทางลูกรังตัดผ่านไหล่เขา โค้งเล็กและแคบ ในฤดูฝนถนนแทบจะเป็นโคลน ในฤดูร้อนฝุ่นแดง ใช้ระยะเวลาในการเดินทางประมาณ 6-7 ชั่วโมง แต่ในปัจจุบันได้มีการปรับปรุงเส้นทางราดยาง แต่อาจจะมีบางช่วงที่เป็นหลุมเป็นบ่อ ต้องใช้ความระมัดระวังในการขับรถ และในฤดูฝนริมถนนอาจจะถล่มเป็นบางช่วง

อุโมงค์ที่พบอยู่ตามแนวภูเขาที่พบสายแร่

สภาพทางขึ้นเหมืองเมื่อหลายสิบปีก่อน

รถแทรคเตอร์รุ่นคุณปู่

แทรคเตอร์รุ่นคุณปู่